ԵՍ

Բարև ձեզ, ինձ բոլորը գիտեն ինչպես այս բլոգի հեղինակ, բայց ավելի լավ կլիներ ինձ մի քիչ մոտիկից ճանաչեիք։Ես Ջուլիան եմ , ես տասնմեկ տարեկան եմ,և ես միջին դպրոցի սովորող եմ դառել։Ինձ փոքր ժամանակվանից ասել են” չախկալ”։ Լավ եկեք չկենտրոնանանք իմ անցյալի վրա, եկեք խոսենք ներկայից և եկեք սկսենք իմ սիրած բաներից,այս անբողջ աշխարում ես սիրում եմ երկու բան՝ խաղալ և բարձր գնահատականեր ստանալ․․․,լավ կատակ եմ անում։ Ես շատ բաներ եմ սիրում՝ ասենք թե մրգերից խնձոր,տանձ,ծիրան և այլն․Իսկ սպորտաձևերից  սիրում եմ թենիս,վոլեյբոլ և բասկետբոլ, իսկ ազատ ժամանակ ես նկարում եմ մոդելներ,այո ես մտածում եմ դառնալ մոդելյեր ։Ինձ միշտ ասել են,որ ես շատ բարի եմ ,բայց մեկ-մեկ ես կարող եմ այնպեսի բաներ անել,որոնք ինքս ինձնից չեմ սպասում,ես կարող եմ լինել և բարի և չար։Լավ եկեք իմ տպավորություներից խոսենք ,ինձ միշտ թվացել է որ այնտեղ կա միայն մարմարյա սրահ և մարմնամարզության սրահ,բայց արի ու տես ․․․,միջին դպրոցը այնքան մեծ էր,որ իմ ընկերուհի Անուշիկը խանութից վերադառնալուց մոլորվեց դպրոցում։ Միջին դպրոցը Դպրոց-Պարտեզից տարբերվում է նրանով, որ մենք չունենք հիմնական դասասենյակ, այլ ընդհակառակը՝ տարբեր առարկաներ դասավանդվելու են տարբեր դասասենյակներում։ Ստացվում է,որ մենք պետք է վազենք մի դասսենյակից մյուսը։ Երևի այսքանով ավարտեմ իմ պատմությունը։ Ես շա՜տ-շա՜տ կկարոտեմ Դպրոց-Պարտեզը և իմ ուսուցչուհիներին։